Duurzame energie en omgevingsrecht

Energietransitie is een beleidsdoel van de internationale gemeenschap, neergelegd in het Klimaatakkoord van Parijs, om van fossiele brandstoffen naar volledig duurzame energiebronnen zoals zonne-, en windenergie over te stappen. Het daarvan afgeleide nationale, regionale en lokale energietransitiebeleid omvat regelgeving en regeltoepassing, welke laatste mede tot uiting komt in rechtspraak. Voor zover voor het omgevingsrecht van belang omvat energietransitie onder andere het plaatsen van windmolens, de toepassing van solartechnieken, bio-energie en het gebruik van aardwarmte. In de toekomst komen daar technieken bij die nu nog verder doorontwikkeld moeten worden, zoals waterstof en thorium.

Dit artikel geeft een beknopt overzicht van beleid en van de regelgeving die relevant is voor de energietransitie, alsmede van over verschillende aspecten van energietransitie gevormde jurisprudentie die de neerslag is van concrete maatregelen en besluiten in de sfeer van de ruimtelijke ordening c.q. het omgevingsbeleid. Deze jurisprudentie kan van nut zijn bij het onderbouwen van concrete plannen en projecten en voor het in aanmerking komen voor planschade of nadeelcompensatie.